Een collectieve schuldenregeling (ook wel foutief 'collectieve schuldbemiddeling' genoemd) is een gerechtelijke procedure voor structurele schuldproblemen. Het doel is dat je in de mate van het mogelijke je schulden kan afbetalen en dat je tijdens de afbetaling nog menswaardig kan leven. Na een collectieve schuldenregeling kan je terug schuldenvrij door het leven. Deze procedure heeft een aantal voor- en nadelen.
Een collectieve schuldenregeling moet je aanvragen met een verzoekschrift bij de arbeidsrechtbank. Er zijn wel enkele voorwaarden die bepalen of je wel of niet toegelaten kan worden tot een collectieve schuldenregeling.
Als je toegelaten wordt tot een collectieve schuldenregeling zal de rechter een schuldbemiddelaar aanstellen. Deze probeert in eerste instantie tot een minnelijke aanzuiveringsregeling te komen. Wanneer hij hier niet in slaagt, zal de rechter een gerechtelijke aanzuiveringsregeling of een totale kwijtschelding van schulden opleggen.
Van zodra je toegelaten bent tot een collectieve schuldenregeling, zal je niet meer zelf je inkomen ontvangen. De schuldbemiddelaar zorgt in de mate van het mogelijke voor de afbetaling van de schulden. Hij zal je een deel van je inkomen geven om dagelijkse behoeften, zoals eten, huur, vaste kosten... mee te betalen: dit wordt leefgeld genoemd. Voor grotere uitgaven moet de je toestemming van de schuldbemiddelaar of zelfs van de rechter vragen.
Bij ingrijpende veranderingen (bijvoorbeeld een erfenis, een huwelijk, een vergeten schuld) kan het nodig zijn dat de lopende aanzuiveringsregeling aangepast moet worden. Dit noemt men een herziening.
Wanneer je je niet houdt aan de afspraken die in een collectieve schuldenregeling gemaakt zijn, kan de collectieve schuldenregeling beëindigd worden. Dit is een herroeping van de collectieve schuldenregeling.
Bekijk ook dit filmpje:
